Moje róże – moja pasja

Mountain Snow

Fotografie wykonane w ogrodzie różanym Davida Austina w Albrighton 2016 .

Mieszaniec róży wichury.

Hodowca – David Austin, rok 1984. Jak widzimy, jest to jedna ze starszych kreacji Austina, z czasów gdy jeszcze poszukiwał swej drogi życiowej eksperymentując z różnymi wariantami linii hodowlanych. Na przykład, w pierwszym swym okresie dużą rolę odgrywały u niego róże szkockie. Potem odszedł od tego kierunku i już ze znacznie większym sukcesem powrócił do nich obecnie. Przykładem niech tu będzie bardzo udana odmiana Sir Walter Scott. O eksperymentach Austina z różami wichury/ mieszańcami róż wichury/ nie wiedziałem, dopóty, dopóki nie zobaczyłem opisywaną właśnie odmianę.

Kwiaty – białe, czasem mogą być nieznacznie zaróżowione, pojedyncze, a  złożone z maksimum 10 płatków, przyozdobione żółtymi pylnikami. Kwiaty pojawiają się w sporych jak na ten rozmiar kiściach kwiatowych, szczelnie okrywając krzew. Bardzo żałuję, że nie dane mi było widzieć jej w pełni kwitnienia , widać to dopiero z fotografii zamieszczonych na stronie Austina. Pisze on tam znamienne słowa: „Wiele lat zajęło mi by w pełnie docenić to, jak bardzo udana jest to róża. ”

Zapach – lekko pachnące.

Krzew – jest to rambler o pędach dorastających do 6 m długości. Pewnym problemem tej odmiany jest jej niewystarczająca z naszego punktu widzenia mrozoodporność. Należy się więc spodziewać , że u nas będzie to raczej tylko duży krzew.

Liście – intensywnie zielone, błyszczące, bardzo obficie ozdabiają pędy stanowiąc wspaniałe tło dla jej kwiatów.

Imogene

 fotografie wykonane w ogrodzie różanym Davida Austina w Albrighton rok 2016 .

English roses.

Synonim – nazwa tej odmiany pisana jest również jako Imogene .

Hodowca – David Austin, rok 2016. Jak więc widzimy jest to najnowsza nowość.

Kwiaty cytrynowo żółte, z wiekiem jaśniejące do kremowych . Kwiaty budowy rozetowej z button eyes, średnicy około 8 cm, złożone z około 40 delikatnie pofalowanych płatków dodatkowo o postrzępionych brzegach, rozwijają się z okrągłej budowy pąków. Jest to bardzo obficie kwitnąca odmiana o prostej, bezpretensjonalnej, wręcz rustykalnej urodzie.

Zapach – lekki z nutą świeżych jabłek.

Krzew – krzew mocny, dorastający do około jednego metra wysokości.

Liście – ciemno zielone, półmatowe o dobrej odporności na choroby.

Hyde Hall

Fotografie w ogrodzie różanym Davida Austina w Albrighton 2016 .

English roses .

Hodowca – David Austin, rok 2004.

Kwiaty –  różowe, budowy rozetowej, średnicy 8 cm, złożone z ponad 50 płatków.

Zapach – umiarkowany, owocowy.

Krzew – jest to stosunkowo duża roślina , mogąca osiągać wysokość nawet powyżej 2 m.

Gdy zobaczyłem tę odmianę posadzoną w donicy, wprost nie mogłem się nadziwić i oczu nasycić jej wyglądem.  Zdrowotność a nade wszystko bezmiar pąków które w pełni sezonu przyobleką jej krzew w kwiaty budzi szacunek.

Pochodzenie – niewiele da się na ten temat powiedzieć, z opisu odmianowego szkółek Austina pośrednio możemy wnioskować, że jest to rodzaj mieszańca r. canina. Na pewno wiemy jedynie, że rośliną mateczną jest Graham Thomas.

Hyde Hall to słynny ogród pozostający pod opieką RHS położony na terenie Essex ,

The Shepherdess

 Fotografie wykonane w Kew Garden 2016 .

English Roses .

Hodowca – David Austin, rok 2007 .

Kwiaty – żółto morelowe z delikatnym różowym nalotem. Kwiaty kuliste, niezbyt duże, nie przekraczające 8 cm, raczej 6 –  cm. średnicy, złożone z ponad 40 płatków. Dobrze powtarza kwitnienie, podobnie jak i inne kreacje Austina z ostatnich 20 lat jego działalności. Tak nawiasem mówiąc  - Austin jest obecny na rynku róż już około 50 lat!

Zapach – pachnąca. Zapach owocowy.

Krzew – niewielki, nie większy jak jeden metr o kompaktowym pokroju.

Liście – o skórzastej teksturze, półmatowe.

The Shepherdess, to z angielska pasterka, pastereczka.Wydaje mnie się , że nazwa tej róży, została zainspirowana przez obraz pędzla Bouguereau tak właśnie nazwany. obraz ten znajduje się w Tulsa i raczej tam Austin by go nie zobaczył, ale w 2006 roku, a więc na rok przed wypuszczeniem tej odmiany na rynek muzeum w Tulsa zorganizowało objazdową wystawę dzieł Bouguereau, która odwiedziła również Anglię. Wówczas to , Austin mógł zachwycić się tym dziełem.

Lady Salisbury

Fotografie Regent’s _Park – Queens Mary Garden 2016

English roses.

Hodowca – David Austin, rok 2011.

Kwiaty – jasno różowe , jaśniejące z wiekiem, przez co kwiat sprawia wrażenie dwukolorowego. Płatki zewnętrze, jako otwierające się najwcześniej stają się prawie białe, natomiast wewnętrzne od różowych do ciemno różowych. Kwiaty budowy ćwierćrozetowej, średnicy 8- 10 cm, złożone są z ponad 50 płatków. Kwiaty mniej wypełnione odsłaniają zielone oczko/ button eyes/. W opisie odmianowym samego Austina, podkreśla się jej wyjątkowo długi okres kwitnienia – cokolwiek miało by to znaczyć.

Zapach – lekki do umiarkowanego.

 Fotografie wykonane w Kew Garden 2016 .

Krzew – wysokości do 120 cm,  dobrze się rozrasta.

Liście średnio zielone, matowe.

HMF, podaje, że róża ta otrzymała swe imię  z okazji 400 lecia Hatfield House – posiadłości Lady Salisbury.

England’s Rose

 Fotografie wykonane w Kew Garden 2016 .

English roses. Wg. wewnętrznej klasyfikacji Austina, jest to grupa Olds rose hybrid.

Hodowca – David Austin, rok 2010.

Kwiaty świetliście różowe, rozetowej budowy w pełni rozkwitu odsłaniające zielone oczko / Button eyes/. Kwiaty średnicy 8-10 cm, złożone są z około 40- 50 płatków.W opisie odmianowym który możemy znaleźć na stronie Daustina, podkreśla się , że kwitnienie tej odmiany ma charakter ciągły i z małymi przerwami trwa do pierwszych mrozów.Kwiaty same się dobrze czyszczą i są odporne na opady deszczu – nie tworzą mumii kwiatowych.

Zapach –  jest szczególnie dobry.  Silny, ciepły i korzenny w klasycznym charakterze starych róż.

Krzew wysokości do 120 cm.

Liście – zdrowe, odporne na warunki atmosferyczne.

Reasumując: jest to bardzo zdrowa odmiana, o dobrym zapachu i „ciągu” na kwitnienie.

The Ancient Mariner

Fotografie   w ogrodzie różanym Davida Austina w Albrighton 2016

English roses.

Hodowca -Jest to stosunkowo świeża introdukcja  Davida Austina, bo pochodząca z roku 2015.

Kwiaty – Świeżo i świetliście różowa barwa kwiatu  koresponduje z typową dla Austinowskich kreacji, formą . Im bardziej na zewnątrz kwiatu tym kolor jaśniejszy. Kwiat kulisy, formy rozetowej , wprawdzie zbudowany z około 40 płatków, jednakowoż zawsze w końcowej fazie jego rozwoju pojawi się w centrum kwiatu pokaźna kępka żółtych pylników.

U Austina tak o niej czytamy :”The Ancient Mariner” jest imponującą odmianą, która pyszni się masą kwiecia   prawie nieprzerwanie od czerwca do pierwszych mrozów.”

Zapach , to tradycyjna u austinek mirra.

Krzew – krzew jest zdrowy i energiczny o rozmiarach nieco większych niż ostatnie odmiany austinek, niemniej jednak nie przekracza 1,5 m wysokości.

Liście duże ciemno zielone, jak gdyby nieco pomarszczone.

Fightin Temeraire

Fotografie – Regent’s Park , Queen Mary Garden 2016.

English roses . W klasyfikacji Austina, odmiana ta zaliczona została do grupy Leander.

Hodowca – David Austin, rok 2011 .

Kwiaty – w kolorze najogólniej mówiąc , pomarańczowym z zabarwionym na żółto centrum kwiatu. Rozwijają się one z zabarwionych na czerwono pąków. Kolor ich w miarę rozwijania się kwiatów zmierza bardziej do morelowego. Kwiaty są duże, ponad 10 cm średnicy, złożone z 10 – 15 płatków.Jak więc widzimy odmiana ta różni się nieco od głównego nurtu róż Austina, przez co dla miłośników jego róż będzie interesującą odmianą.  Kwitnienie ma charakter ciągły.

Zapach – umiarkowany, owocowy.Odmiana ta, na Barcelona Rose Trial w roku 2012, otrzymała nagrodę Garden Society właśnie za swój zapach.

Fotografie   w ogrodzie różanym Davida Austina w Albrighton 2016 .

Krzew – jest to duży , luźnej budowy krzew z tendencją do przybierania form pnących,  zwłaszcza wówczas gdy jest prowadzony przy podporze. Krzew ma bardzo dużą wartość krajobrazową.

Liście – błyszczące, w pierwszej fazie rozwoju przebarwione na brunatno czerwono, potem średnio zielone. Odmiana nagrodzona na różanym trial w Barcelonie w roku 2012.

Temeraire, to nazwa okrętu bojowego, który łacno sprawił się w bitwie pod Trafalgar w roku 1805.

The Albrighton Rambler

Fotografie   w ogrodzie różanym Davida Austina w Albrighton 2016 .

Rambler, pośrednio z opisu na stronie Austina, można wnioskować, że jest to mieszaniec r. sempervirens .

Hodowca – David Austin, rok 2013.

Kwiaty jasno różowe, średniej wielkości, miseczkowate o rozetowym układzie płatków/ z oczkiem/, złożone z około 40 płatków. Kwitnie niezwykle obficie i ma zdolność kwitnienia ciągłego. Kwitnie kiściami. Nie było mi dane sfotografować jej w pełni kwitnienia , ale po obfitości pąków możemy mieć wyobrażenie o mnogości kwiecia.

Zapach – lekki , piżmowy.

Krzew – jest to rambler o wzroście ponad 3m. doskonale nadaje się na rozpinanie na ścianach czy trejażach. z opisu odmianowego na stronie Austina wynika, że odmiana ta charakteryzuje sie podwyższoną mrozoodpornością.

Liście średniej wielkości półmatowe, średnio zielone.

Maestro musiał być pewien wartości tej odmiany skoro nadał jej imię miejscowości w której znajduje się siedziba jego firmy. Nawiasem mówiąc wielce jestem ciekaw jak też będzie wyglądać róża której zechce nadać swe imię.

Skylark

Fotografie Regent’s _Park – Queens Mary Garden 2016 .

English roses . Hodowca  zalicza ją do mieszańców piżmowych/ english musk hybrid/.

Hodowca – David austin, rok 2007 .

Kwiaty różowe do ciemno różowych, kuliste, półpełne, średnicy około 8 cm, złożone z około 20 płatków. Kwitnie małymi kiściami kwitowymi złożonymi z 3-5 kwiatów.

Zapach – lekki do umiarkowanego korzenno owocowy / piżmowy?/.

Krzew – zwartej budowy , do jednego metra wysokości.

 Fotografie wykonane w Kew Garden 2016 .

Liście – średniej wielkości półmatowe o dobrej odporności na choroby.

Skylark – z angielskiego to skowronek .