Chromolitografia z Gallica Biblioteque Numerique – Journal des Roses

Remontantka.

Hodowca – Odmianę tą wyselekcjonował jako sport od Ulrich Brunner,  mało znany francuski rosarianin R. Vilin w roku 1899.

Kwiaty wiśniowo czerwone z niebieskawymi odcieniami w fazie przekwitania. Kwiaty kuliste, średnicy 8-9 cm, złożone z 30 – 40 płatków.

Zapach – umiarkowany.

Krzew – o pokroju nieco rozlazłym, tak charakterystycznym dla remontantek o długaśnych pędach z niewielką ilością kolców, dorastających do 2m długości, wymagających przyginania. Ogranicza nieco to ich wzrost i pobudza do wypuszczania bocznych pędów kwiatostanowych. dobrze nadaje się do prowadzenia przy trejażu. Z zabiegów pielęgnacyjnych wymaga usuwania przekwitniętych kwiatostanów.

Fotografie z Mantisfont Abbey – przez uprzejmość Pani Urszula Trętowska.

Liście – jasno zielone, duże, matowe ładnie się prezentujące.

Pochodzenie - W roku 1899  Pani Rosa Vilin, wyselekcjonowała od powszechnie uprawianej w stronach Brie, róży Ulrich Brunner, sport który nazwała właśnie Gloire d’un Enfant d’Hiram.

„Od XVIII wieku, róża zawsze flirtowała z masonerią”. To zaskakujące zdanie znalazłem w książce Francois Joyaux La Rose, une passion francaise na stronie  180.To że środowisko rosarian francuskich w tym względzie było podzielone, nie powinno dziwić. Klan Cochetów, pod koniec XIX wieku ufundował  w swoim rodzinnym niejako Brie, w kościele parafialnym kaplicę Notre Dame des Roses, nadto znany był z działalności na polu dobroczynności. Jednakowoż były też rodzinne klany z silną tradycją antyklerykalną i masońską.

Róża ta została poświęcona masońskiemu stowarzyszeniu Les Enfants d’Hiram z Melun, które wsławiło się zburzeniem miejscowego kościoła w Saint  Medard. Nazwa tak stowarzyszenia jak i róży nawiązuje do pamięci ‚pierwotnego’ masona’, który był budowniczym świątyni jerozolimskiej.

W Journal des Roses  z roku 1900, /pismo to, wracało do opisu tej róży kilkakrotnie/możemy znaleźć interesującą informację o pochodzeniu nazwy tej odmiany. Otóż ma ona wyraźne koneksje masońskie i dotyczy nazwy loży masońskiej w Meloun, która nazwała się Enfant d’Hiram. Hiram to nazwisko architekta wywodzącego się z Tyru, który zaprojektował pierwszą świątynię Jerozolimską.