Species. Róża dzika. Odkryta została przez francuskiego misjonarza ojca Soulie w Chinach w prowincji Syczuan, gdzie rosła sobie na skalistych terenach -  przed rokiem 1895.

Jest to  wyprostowanego pokroju  krzew, który ma silne, gęsto rozmieszczone łodygi, które sięgają 5 m albo więcej długości i potrafi stworzyć szeroki  gąszcz nawet do 10 m średnicy. Łodygi są jasnego koloru o mocno zakrzywionych,  szerokich u podstawy kolców. Liście są długości 6 – 10 cm złożone z siedmiu do dziewięciu  ząbkowanych listków.  Kwiaty w pąku początkowo  blado żółte  później otwierają się do  kremowych 3-4 cm średnicy, pojedynczych kwiatów.   Kwitnie  dość późną porą roku w dużych grupkach złożonych z dziesięć do trzydziestu sztuk kwiatów. Działki kielicha są zazwyczaj całe albo z kilkoma bocznymi płatami a  kwiaty dobrze oczyszczają się po kwitnieniu. Pachnie. Mrozoodporność definiuje się na ogół jako 4 strefa usda.

Zakłada delikatne pomarańczowe owoce nie  większe niż 1 cm . Szaro zielone liście i duże kolce tworzą z róży soulieana ogromną wartość ozdobną, nawet gdy  nie jest obsypana kwieciem albo owocami. Ciekawa, że ta bardzo dekoracyjna róża nie miała szczęścia do hybrydyzerów i rzadko używana była do tworzenia nowych krzyżówek. Najbardziej znana jest  Wickwar rose wyhodowana przez Keitha Steadmana w roku 1960. Prawdopodobnie krzyżówka z rosa brunonii. Wspomnijmy jeszcze o interesującej, nienazwanej krzyżówce rosa soulieana i Golden Angel Ralpha Moore.