Osiana

Zanim cokolwiek o niej napiszę, chcę powiedzieć, że jest to przepiękna róża o kwiatach pełnych wytwornego, nieuchwytnego piękna starych mieszańców herbatnich. Mieszaniec herbatni wyczarowany przez Hansa Jurgena Eversa w roku 1988.Odmiana przeznaczona była właściwie do produkcji szklarniowej, ale jej odporność na niezbyt sprzyjające warunki uprawowe sprawiła, że znalazła się również w naszych ogrodach. Kwiaty ma ogromne, dochodzące do 15cm średnicy, złożone z 25-30 płatków. Kolor jej dorównuje urokowi kwiatu a stanowi jakąś bliżej nieokreśloną mieszankę morelowego kremowego i różowego. Całość spina mocny i – jakże by inaczej – owocowy kolor.

osiana-galicja-2011-426a

Krzew klasycznej wyprostowanej budowy, może nie krzewi się tak dobrze jak oczekiwalibyśmy tego po współczesnych kreacjach, ale pędy jej długie i mocne pewnie niosą na ogół pojedynczo wiązane kwiaty.Liście ciemno zielone, skórzaste, błyszczące. Zaleciłby sadzenie jej po kilka krzewów obok siebie dla uzyskania wyraźniejszego akcentu kolorystycznego.

Pochodzenie: nieujawnione. Autorka owych ślicznych, spokojnych fotografii to Pani Aleksandrowa Walentina o raz Jacek Kondratowicz .

A oto uwagi jakie przesłał  nt. tej odmiany Pan Jacek Kondratowicz.

Osiana to jedna z najpiękniejszych odmian wśród mieszańców herbatnich,wyhodowana w Tantau Rosen. Introdukowana pod koniec lat osiemdziesiątych, do dzisiaj pozostaje różą nieco tajemniczą,ponieważ hodowcy do tej pory nie zdecydowali się na ujawnienie jej pochodzenia.
Pierwsze co przykuwa uwagę to niezwykły kolor kwiatów.Wrażenie robi szczególnie ich wnętrze. Wygląda, jakby na dnie kwiatowym żarzyło się małe światełko w kolorze pomarańczowym,subtelnie podświetlając od spodu płatki. Nie wiem czy udało mi się uchwycić to wrażenie na zdjęciach. Sam kwiat jest spory i ma około 12 cm średnicy. Co do zapachu,no cóż,jest silny i wyraźny,owocowo-kwiatowy,bardzo przyjemny ale nie jest jakoś bardzo oryginalny. Ważną cechą róży jest jej odporność na choroby. Przez cały sezon bez chemicznej ochrony jej liście są nietknięte. Odmiana ma niezły wigor. Mimo trzykrotnego ścinania kwiatów, późną jesienią  ma jeszcze ok 80 cm wysokości. Po ucięciu, nowy pęd kwiatowy odrasta w czasie trzech tygodni. Pokrój krzewu raczej strzelisty. Ma duże zapotrzebowanie na wodę ale kwiaty świetnie znoszą pełne słońce i bardzo wysokie temperatury. Na deszcz i chłód,włączając lekkie przymrozki na otwartym polu również są odporne.Brzmi jak laurka ale jest to faktem. Pojawiają się, jak to zwykle u klasycznych wielkokwiatowych hybryd,zawsze pojedynczo na pędzie. Czas kwitnienia to ok 14 dni. Dla mnie jest to perfekcyjna odmiana w  tej  grupie róż.

Jest trudno dostępna w polskich szkółkach.

Napisz komentarz

You must be logged in to post a comment.