Róża herbatnia wyhodowana przez Jean Baptiste Guillot w roku 1883. Ze względu na kształt kwiatów i duże rozmiary płatków, nazywana była popularnie różą tulipanową/tulip rose/ Trudno jest opisywać kolorystykę róż chińskich ze względu na ich niejednoznaczną kolorystykę. Na dokładkę fotografia nam nic nie podpowie jako, że na cherlawym, zaniedbanym krzaczku był tylko jeden kwiat, który prezentował się wielce nietypowo ze względu na silne porażenie czarną plamistością. Powiedzmy więc ogólnie , że na bazie koloru białego/biało kremowego/ mamy mieszankę odcieni morelowych i różowych. Kwiaty o średnicy do 10cm złożone z 17-25 płatków, zawiązują się na końcach pędów pojedynczo.Poza wszelkimi zaletami kwiaty jej pięknie i mocno pachną.Można by się pokusić o uprawę tej odmiany w pojemniku.

Rycina pochodzi z angielskiego tygodnika ogrodniczego The Garden .

Z opisów odmianowych wynika, że jest to bardzo trudna w uprawie odmiana,podatna na choroby grzybowe, choć z drugiej strony jako jedna z nielicznych róż chińskich rekomendowana jest do uprawy na otwartym powietrzu. Sposób ukształtowania pąków i bardzo duże płatki powoduje, że ma kłopoty z rozwijaniem swoich kwiatów.

ilustracja pochodzi z katalogu Dingee & Conard .

Nadto wiąże tak duże ilości pąków, że dla odpowiedniego ukształtowania kwiatów wymagają one przerzedzania. Spotkać się też można z opinią, że w trakcie swej ponad 100 letniej historii odmiana ta uległa daleko idącej degeneracji i nie ma już takiego wigoru i uroku jaki prezentowała onegdaj gdy to uważana była za jedną z najpiękniejszych róż.

Pochodzenie: nie do końca ustalone. Najprawdopodobniej jest to potomek innej chińskiej róży Adam .

Fotografia: Marian Sołtys w rosarium ogrodu botanicznego w Lyonie 2010.

Fotografie – przez uprzejmość Pani Urszula Trętowska – Montisfont Abbey .

Jak możemy się zorientować po fotografiach i ilustracjach pochodzących z różnych źródeł, nie wszystkie kolekcje mogą się poszczycić autentyczną Madame de Watteville.