Fotografie – przez uprzejmość Pani Kamila Szlązkiewicz w ogrodzie Karin Schade 2013 .

Róża galijska, mieszaniec róży galijskiej. Niewiele jest współczesnych udanych odmian, tej tak popularnej w XIX wieku grupy róż. James Mason z pewnością do nich należy. Aż się wierzyć nie chce, że odmiana ta powstała niejako przy okazji  gdy to P. Beales prowadził swoje eksperymenty hodowlane z użyciem róż galijskich, ale tak to jest.  Inny współczesny hodowca, Dominique Massad opowiada, że mniej więcej połowa rezultatów krzyżówek jest dla niego zaskoczeniem.

Hodowca – Wyhodował  ją w roku 1982 Peter Beales.

Kwiaty  o aksamitnej teksturze  o średnicy 10cm, niespotykanej u róż galijskich, czerwone do ciemno czerwonych, pojedyncze z wyraźnie zaznaczającymi się złotymi pylnikami w centrum kwiatu. Mocno pachnie, kwitnie tylko raz w sezonie. Za to u schyłku sezonu krzew zdobią bardzo dekoracyjne owoce.

Krzew o znacznie większym wigorze niż Tuscany Superb, rośnie bowiem ponad 2m wysokości i fantastycznie się krzewi i zagęszcza tak, że niestety będzie potrzebowała trochę miejsca dla siebie. Przycinamy ją po kwitnieniu.

Ładne ciemno zielone liście, czasem są tak obfite , że kwiaty ukrywają się wśród nich.\

Fotografia – Elżbieta Sołtys w rosarium im Cervantesa w Barcelonie 2012.

Zachowała dotychczasowe dobre cechy rodziców , ma dobrą mrozoodporność , bo 4 strefa usda oraz dobrą odporność na choroby grzybowe no a przede wszystkim otrzymała zapach po Tuscany, czego bardzo brakowało Scharlachtglut.

Pochodzenie: Scharlachglut x Tuscany Superb. Peter Beales w swojej Clasic Roses na stronie 31 powątpiewa czy w Scharlartglut znajdziemy wystarczającą ilość genów galijskich, by nazwać ją mieszańcem róż galijskich a to ze względu na rozmiary krzewu James Mason. Inne jego krzyżówki z zastosowaniem galijskich dawały przeważnie krzewy zwięzłe i niskie.

Nazwana imieniem słynnego aktora, urodzonego w Anglii / 1909 – 1984/roku a będącego jednocześnie wraz ze swoją żoną Clarissą  zapalonym rosomanes. Fotografia: Dorota Blicharz Europa Rosarium Sangerhausen 2009.Oraz przez uprzejmość Elżbieta Kozak 2011.