Róża damasceńska/portlandzko-damaceńska/, Brent Dickerson klasyfikuje ją jako remontantkę.

Hodowca – wyhodowana w roku 1855 przez  Cocheta a potem po jego śmierci sprzedawana była przez jego synów Scipiona i Filemona.

Kwiaty płaskie w kształcie , ćwierćrozetowe, czerwonopurpurowe o czarującym, mocnym zapachu, zbudowane z 25-40 i więcej płatków o aksamitnej teksturze o jaśniejszym rewersie , otwierają się z trudem, niestety również same się nie czyszczą i trzeba ręcznie usuwać zaschnięte kwiaty. Powtarza kwitnienie.

Krzew o pokroju wyprostowanym, wysokości do 1,2m okryty ładnymi ciemnozielonymi liśćmi o mrozoodporności do -32c. Bardzo dobrze sprawdza się w uprawie pojemnikowej, ale musi być regularnie podlewana i zasilana. Niestety róża ta podatna jest na rdzę i mączniaka prawdziwego, ale nie ma to związku  z warunkami uprawowymi.

Pochodzenie; Siewka Geants de Batailles . Róża ta dedykowana została dla Monsignore   Arthurowi de Sansal z Combleville, który przez całe życie zajmował się ogrodnictwem i miał bogatą kolekcję drzew i krzewów iglastych oraz bogatą kolekcję  róż. Bardzo je kochał i miały u niego szczególne poważanie ale nie miał do nich stosunku komercyjnego. Miał też wiele interesujących odmian własnej hodowli  – jak np. mieszaniec herbatni Princesse de Metternich/zaginiona/ – ale zatrzymał je dla siebie i nigdy nie trafiły do obrotu handlowego.

Fotografie Marian Sołtys rosarium Baden rok 2011 i ogrodzie Małgorzaty Kralki 2012.