Hodowla Philipp Geduldig rok 1909.Tak mówi świat oficjalny, ale wielki znawca starych niemieckich odmian Harald Enders, twierdzi, że hodowca tej odmiany był amator rosarianin Wilhelm Hinner a P. Geduldig tylko wprowadził ją do obrotu handlowego. Jako ciekawostkę podam tu, że Hinner był zaciekłym antagonistą Petera Lamberta.Mieli za sobą proces sądowy w którym Lambert posądził Hinnera o kradzież siewki róży a było to jeszcze w czasie gdy Hinner był pracownikiem Lamberta. Ostatecznie Hinner proces wygrał a sporną różę nazwał  Pharisaer/Z niemiecka faryzeusz/.

Synonim – Inne nazwy to: francuska – Salut d’aix La Chapelle, angielska – White Willow Glen. Karol Wizner w książce Róże w gruncie na str 30 pisze: „Przez kilkadziesiąt lat była wśród róż bukietowych unikatem nie mając sobie podobnych.” Bardzo wygodna róża do zaklasyfikowania, jak bowiem ją sklasyfikujemy,  tak będzie dobrze.Help me find określa ją jako chińską,bengalską/ floribundę/.

No, jeszcze dodajmy , że to róża rabatowa. Graham Thomas klasyfikuje ją z Angielskimi, tłumacząc to tym, że ma wspólne cechy z idealnie rozumianą różą angielską. P. Beales z kolei, w swoim katalogu, umieszcza ją jako chińską.

Była ona wielkim krokiem naprzód w kierunku ulepszania kształtu kwiatów i zwiększaniu ich stopnia wypełnienia.

 Fotografie – Marian Sołtys w kolekcji rodziny Barni w Pistoia 2014 . Może tego na nienajlepszej fotografii nie widać , ale jest to jeden krzew wspaniale rozrośnięty i nadzwyczaj obficie kwitnący.

Dopiero dzisiaj, z perspektywy ponad  stu lat od jej powstania widzimy, że była to pierwsza róża bukietowa typu, który dopiero w kilkadziesiąt lat od jej narodzin został wyodrębniony w oddzielną rasę róż – rosa floribunda. Kwiaty ma pełne, rozetowe, w typie  i o wyglądzie starych róż. Z kolorem tej róży też nie jest prosta sprawa, początkowo są delikatnie różowe a później kremowobiałe. Ponadto kolor ich zmienia się w zależności od temperatury. To delikatne zabarwienie jest niezwykle przydatne w ogrodzie gdyż doskonale harmonizuje ze wszystkimi kolorami, ale najpiękniej z ciepłymi  odcieniami.  Średnica rozetowej budowy kwiatów sięga 10 cm.  Kwiaty, delikatnie pachnąc rozsiewają swoją woń przez całe lato.

Krzew rozłożysty, dorasta do maksimum 90 cm wysokości. Mrozoodporność bardzo duża, bo strefa 4b usda. choć nie jestem tego pewien. Jest to bardzo ważne ponieważ rabata z tej odmiany nie będzie praktycznie wymagałaby okrywania. Co to znaczy, wie tylko ten kto okrywać musiał, zwłaszcza rabatę.

Pochodzenie: *Karl Frau Druschki *x Franz Deegen . Jednakże wielu autorów w to powątpiewa. Wydała kilka interesujących sportów i tak: Jean Muraour – różowe kwiaty, wyselekcjonował w 1935 roku Max Fogel, Minna -wyselekcjonowana przez Wilhelma Kordesa w roku 1930, kwiaty różowe, Pink Gruss an Aachen dwie różowe odmiany o tej samej nazwie – jedna wyselekcjonowana w 1930 roku przez Jana Speeka a druga w 1929 również w Holandii w firmie Kluis  Koning. Wreszcie White Gruss an Aachen pochodzący z roku 1944. Należałoby też wspomnieć, że w roku 1937 W. Kordes wyselekcjonował  Gruss an Aachen Cl. o delikatnie różowych kwiatach.

Spotkamy się jeszcze z odmianą Goldene Gruss an Aachen autorstwa Kordesa, wyhodował ją jako krzyżówkę Madame Butterfly i Gloria Mundi ale jak widzimy nie ma ona nic wspólnego z omawianą tu odmianą poza podobieństwem nazwy.W swoim   liście do American Rose Annual (ARA) z 1936 roku, Kordes zauważył, że róża ta była „bardzo podobna do dobrego starego Gruss an Aachen, ale w kolorze głębokiej złotej żółci i z mocnym zapachem starej róży. Róża ta nie zachowała się.

Chromolitografia pochodzi z Journal des Roses 1903/1.Chromolitografia z Rosen Zeitung

Na jeszcze jeden wątek warto zwrócić uwagę. Powszechnie jest przyjęte uważać za pierwszą floribundę Rodhatte, która powstała w roku 1911. Gruss an Aachen zaliczono/wielu autorów zalicza/ również do floribund mimo iż ta powstała już w roku 1909 . Jak więc widzimy zaliczono ją do klasy róż której jeszcze nie było  gdy Gruss an Aachen się narodziła. Sądzę, że dobrym wyjściem, godzącym argumentacje różnych stron byłoby zaliczenie jej do ogólnej i nic nie mówiącej kategorii  krzewiastych wzorem współczesnych skomplikowanych międzygatunkowych mieszańców.

Fotografie: Elżbieta Sołtys Europa Rosarium Sangerhausen 2009, oraz kolekcja własna.